เมื่อเข้าใจขบวนการของความคิดแล้ว ทุกข์ก็จะดับเอง
ในการปฏิบัติเพื่อการพ้นทุกข์นั้น สิ่งที่ทำให้คนเป็นทุกข์ ก็คือ คนหลงเข้าไปในโลกของความคิดแล้วติดกับอยู่ในความคิดนั้น ๆ ไม่สามารถหลุดออกมาจากโลกมายานี้ได้
++++ ดังนั้น ขั้นต้นของการดับทุกข์ก็คือ การที่คนสามารถหลบหนีออกจากความคิดของตนเองได้
การพัฒนากำลังสัมมาสติ สัมมาสมาธิ ก็คือ สิ่งนี้ คือมีกำลังพอที่จะหนีออกจากความคิดของตนเองที่กำลังทำร้ายตนเองอยู่นั้นเอง
++++ ขั้นต่อไปของการดับทุกข์ คือ การเข้าใจ ความเป็นมายาแห่งความคิด เพียงแต่ผู้ปฏิบัติธรรมมีกำลังสัมมาสติ สัมมาสมาธิ ที่มั้นคงมากขึ้นกว่าเดิมจากข้อ 1 เขาก็จะ <เห็น> ขบวนการทำงานของความคิดของตนเอง และ เข้าใจความเป็นมายาของความคิดของตนเอง เมื่อเขาเข้าใจแล้ว เขาก็จะรู้เองว่า อันว่า ความคิดที่เคยทำให้ตนเองเดือนร้อนอยู่เสมอ ๆ ก็คือ สิ่งที่เป็นมายา ไม่ใช่ของจริง แล้ว เขาจะไม่ยึดถือความคิดเอง
อารมณ์ต่าง ๆ ในจิตใจ กิเลส ตัณหา ล้วนแต่มาจากรากเง้าของความคิดทั้งสิ้น
ที่เขียนมา ดูเหมือนง่าย แต่ที่แท้จริง ไม่ง่ายเลย
เพราะการฝึกฝนเพื่อให้ได้กำลังสัมมาสติ สัมมาสมาธิ เพื่อที่สามารถจะตัดความคิดที่กำลังทำร้ายตนเองอยู่ได้นั้น ต้องเป็นการฝึกฝนที่ถูกต้อง และ มีความเพียรในการฝึกฝนอยู่เสมอ และ ใช้เวลาในการฝึกฝนที่ยาวนาน กว่า ผลของสัมมาสติ สัมมาสมาธิ จะออกมาและใช้งานได้จริง
***
ท้ายบทความ
ภาพที่พร่ามัว ย่อมมองไม่ชัด
Business objection ไม่ชัดเจนย่อมไม่สามารถพาองค์กรสู่เป้าหมายได้
เป้าหมายการปฏิบัติธรรมที่ผิดพลาด ย่อมไม่ส่งผลที่ตรงในการดับทุกข์ได้จริง
Create Date : 29 มีนาคม 2553
Last Update : 29 มกราคม 2555 18:11:38 น.
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น